Merry Christmas in Saigon

Kerst begint in Vietnam nu al, kerstbomen, kaarten en alles is er al.... dit in combinatie met de sneeuw in Nederland toch nog een witte kerst ;-)

Vanavond liepen we in de dure winkelstraat waar vanalles te koop is, op zoek naar een restaurantje. Ondertussen kwamen we langs de Gucci winkel die volledig versiert is van buiten met kerstversiering (rendieren), pompoen verlichting en een mooie koets van Assepoester. Ziet er heel mooi uit, maar wat helemaal geweldig was om te zien, is dat dit echt een uitje was voor veel gezinnetjes. Allemaal families met kids die hier kwamen om op de foto te gaan met de versiering of de koets of..... Echt een dagje uit en een lol dat ze hadden! Overal liepen ook mannetjes met ballonnen en ijskarretjes. Gucci zullen ze nevernooit kunnen betalen, maar zo buiten de winkel hebben ze er geweldig veel plezier van (van zoiets eenvoudigs)..... Zeker als je je bedenkt dat hele families bij elkaar op een paar vierkante meter wonen (jongens blijven thuis wonen met schoondochters), is dit toch heerlijk voor ze.

Gisteren zijn we na een treinreis in de nachttrein van 18 uur aangekomen in Ho Chi Minh City (oftewel Saigon, de oude maar nog steeds veelgebruikte naam door de Vietnamezen en toeristen). De trein was voor hier best aardig en we hadden een coupe voor 4 personen met allemaal een bedje, matrasje en kussen. Door het wiegen van de trein hebben we een beetje geslapen, maar toen de conducteur ons om 5 uur ('s ochtends) wakker maakte, was ik toch best nog brak. Om 6 uur zaten we in het hotel ....tja en wat doe je hier dan zo vroeg?
Hier weten ze het wel, want het park tegenover het hotel was toch DRUK! Vol met Vietnamezen die aan het joggen, aerobiccen of soort van voet badminton aan het uitoefenen waren.

Na een ontbijtje gaan we met de groep maar een stadswandeling maken om een beetje bekend te raken met deze miljoenen stad met miljoenen brommertjes. De stad heeft veel mooie, oude gebouwen zoals de opera en het postkantoor, maar ook heel veel moderne nieuwbouw en hoogbouw (hotels met 30 verdiepingen zoals bijv het Sheraton). We zijn in het herenigingspaleis geweest en voor de wat ouderen beter bekend van de beelden na de overwinning van de Vietnam oorlog. De tanks werden hier door het hek naar binnen gereden om de vlag te verwisselen, een helikopter met de laatste amerikanen die het land uitvluchtten..... Beneden in de kelder staat nog de oude apparatuur waarmee destijds contact werd gehouden met de US.

Hierna ben ik samen met mijn mams verder gegaan en hebben we een fikse stadswandeling gemaakt. De sjieke straat door naar de rivier waar je de schoenpoetsers zelfs met sandalen aan van je af moet slaan. Door naar de backpackers buurt waar het gezellig is met veel kleine restaurantjes en gezellige drukte (hier hebben we 's avonds dan ook gegeten). En daarna door naar het oorlogsmuseum wat vol hangt met foto's van de Vietnam oorlog, die duidelijk laten zien wat voor ellende de mensen hier nog niet zo lang geleden hebben gezien/ meegemaakt. En nu zijn ze allemaal heerlijk druk in de weer met hun brommertjes en oh zo vriendelijk naar de toeristen toe.....

's Avonds hebben we ons eerst laten masseren door het blindeninstituur. Mijn mams had een lekkere massage (veel geklap en geklop), maar die van mij was niet zo heel bijzonder. Wat natuurlijk wel bijzonder is, is dat deze mensen blind zijn en zich toch zo goed kunnen inzetten en zo hun geld verdienen. Na het eten lekker naar huis, want zo zonder al te veel slaap en al die duizenden brommertjes om je heen, ben ik toch wel aardig toe aan een bed!

Vandaag uitgeslapen (ja ja tot wel 8.15) maar op het gemak begonnen en niet in het hotel maar een nabijgelegen bakery gegeten. Heerlijk! Hier kunnen ze in Nederland nog wat van leren. Vol met broodjes, hartig en zoet, taarten en vanalles om een lekker ontbijtje te nemen. Diverse koffies, smoothies..... lekker begin van de dag. Vol bewondering gekeken naar bouwvakkers die aan de overkant bezig waren met te balanseren op een bamboe (gammele, zelf in elkaar gezette) ladder op enkele verdiepingen hoog om de muur glad te krijgen/ verven etc.

Hierna doorgegaan naar de taoistische pagode. Een waar pareltje verscholen tussen alle huisjes en zelfs als je in de tuin staat zie je nog niet goed wat het is. Maar als we na de mis (overal waar we komen zijn ze toevallig bezig met een mis), door de gangetjes naar binnen kronkelen komen we uit in kamertjes met prachtige, giga grote beelden. Veel houd en handwerk en hele grote beelden a la chinese stijl (zelfs na al die tempels die ik al gezien heb, vond ik deze echt heel leuk). Na wat onderhandelen met een cyclo mannetje stappen we met z'n tweetjes op een eenpersoonscyclo om een tocht door Saigon van 8 a 9 km te maken naar Cholon (Chinatown). Dit is al een bijzondere ervaring op zich door het verkeer heen. Onderweg een aantal pagodes gezien, de markt en de verschillen in de stad van rijk tot arm, van nieuw tot (heel) oud.

Eigenlijk is het een geweldig leuke stad, want het heeft echt vanalles wat. Rijk, arm, rustig, druk, disco, karaoke, KFC, lokale wafeltjes op een houtvuurtje, maar vooral veeeeel mensen en brommertjes, die ons toch ook leuk vinden en vaak glimlachen en zwaaien (bussen vol met zwaaiende kindjes). Ze hebben hier zelfs toeristen politie die je helpt met oversteken (wel handig want de weg is misschien maar 3 rijstroken breed, het verkeer is wel 6 rijstroken breed).

Aan het einde van de dag een drankje gedronken op de Roof Garden van Hotel Rex met uitzicht op de mooie verlichte stad. Bekend van (natuurlijk) de oorlog, want het was toen afgehuurd door de US.

Ik kan zo nog pagina's volschrijven over wat je hier allemaal ziet en mijn hoofd is dan ook weer overladen, maar denk dat de foto's en filmpjes het nog beter kunnen weergeven. Helaas was dit de laatste dag in Vietnam en gaan we morgen naar Cambodja!