hoog water.....

In midden Vietnam is het regenseizoen vol aan de gang en de maanden okt en nov zijn het ergst en dat ondervinden we inderdaad ter plekke. De oevers van het stadje Hoi An staan al onder water, maar later op de dag is het water zelfs gestegen en staat er nog meer van het stadje onder water. Vandaag wilde we eten in een leuk restaurantje wat we gisteren zagen, maar we kwamen er niet meer bij want de hele straat stond ineens onder water...... Schijnt elk jaar zo te zijn, dus de mensen gaan ook met gemak op fiest, brommer of per boot door het water als het enigzins kan. Het water komt hier vanuit de bergen en gaat zo de zee in (paar km verder) maar als er dan ook nog eens een verkeerde wind staat kan het dus geen kant op. En zitten wij nu net in een heerlijk resort hotel.........

Onze fietstocht werd vandaag wel iets avontuurlijker door het vermijden van onbegaanbare straatjes en door plassen te rijden, die toch halverwege de knie komen. Hopen dat de straat eronder begaanbaar is, want als je valt....ben je echt nat :-)
De fietstocht werd georganiseerd door een nederlander die hier al 7 jaar zit, dus dat is wel leuk, want hij kent beide werelden en kan daar goed  op inspelen. We hebben een paar uur rondgereden door allerlei kleine straatjes tussen alle huizen door buiten het centrum, dus buiten het toeristen gebeuren. Leuk om te zien hoe de mensen hier ook echt leven. Ze hebben allemaal wel een huisje en een stukje land, maar alsnog zit het merendeel onder de armoede grens en moeten ze creatief zijn met alles wat ze hebben om het weer te kunnen gebruiken. Gemiddelde jaarsalaris in Vietnam schijnt 810 dollar te zijn.....hmmm...
We hebben waterpalmen gezien met waterkokosnoten, ieni mini schelpen die ze van de boden schrapen en bij een voor een de inhoud eruit halen, badende waterbuffalo's en nog veel meer. Af en toe een regenbui en met z'n allen een fel gekleurde poncho op, zal voor hier ook een toeristen attractie zijn ;-)

Het is een schattig dorpje en de huizen in het centrum zijn echt oud, klein en echte koopmanshuizen. Veel donker hout wat het een hele warme uitstraling geeft. Overdag zie je het amper door alle winkeltjes en toeristen, maar zo 's avonds zijn ze allemaal eten en enkele winkeltjes al dicht, waardoor je eigenlijk ziet wat voor picturesque dorpje het is. Als de winkeltjes dicht gaan, gaan of louvre deuren dicht of houten balken worden in gleuven geschoven en bovenop elkaar gestapeld. Ramen zijn hier nog zeldzaam, dus als het erg winderig is (zoals bij ons hotel) doen ze bamboe rolgordijnen dicht om de wind tegen te houden. Gelukkig is het een warme wind......

Morgen een hele lange dag, want we gaan 18 uur doorbrengen in de trein naar Saigon. Genieten van het landschap hoop ik en voorbereiden op de drukte van de miljoenen stad!