15 meter onder de grond......

Kan je het je voorstellen....... 6 jaar lang 15 meter onder de grond leven in tunnels zonder licht..... tussen de 1,60 en 1,90 m hoog en 1,30 breed.... geen licht.... 91 kamertjes van ong 1 a 2 vierkante meter voor een hele familie... kinderen die er geboren worden (17), vergaderingen en angsten uitstaan als er gebombardeerd wordt. Ik niet!

Gisteren zijn we van Dong Hoi naar Hue gereden en ondertussen gestopt bij de grens tussen toenmalig Noord en Zuid Vietnam. Hier lag onder andere een ondergronds dorp wat tevens diende als smokkel route tussen noord en zuid tijdens de Vietnam oorlog. Dit was bekend dus het gebied werd ook giga veel gebombardeerd, waardoor de families ook noodgedwongen ondergrond gingen leven. Een tunnel systeem in een soort klei grond van 3 verdiepingen waarbij de diepste ter opslag was en 23 m onder de grond en de gezinnen leefden in de 2de verdieping 15 m onder de grond.

Gisteren zijn we in een gedeelte van die tunnels gegaan en ik was blij dat ze tegenwoordig enkele lampjes hebben hangen. Gelukkig ben ik niet zo groot, dus kon ik bijna overal staan, maar zo af en toe heb ik zelfs ook mijn hoofd gestoten. Het is donker, klein maar wel goede lucht door de ventilatie gaten die ze gemaakt hadden. Maar dat hier honderden mensen leefden overdag.... nee kan ik me nog steeds niet voorstellen! Met ons formaat kan je elkaar niet eens passeren. Ik heb een foto gezien van het landschap na de bombardementen en een gatenkaas is er niks bij, overal om de paar meter bomkraters........ wat doen mensen elkaar toch aan. Hier hebben ze nu ook nog 50 ongevallen per jaar van bommen die nog afgaan als ze gevonden worden tijdens het spelen of omploegen van je stukje land.

Daarna zijn we doorgereden naar de rivier die echt de grens was en ik sta ondertussen bij heel veel Vietnamese dametjes op de foto's ;-) Einde van de middag zijn we aangekomen in Hue. Best een grote stad in Vietnam vlakbij de kust, dus heerlijk veel vis te eten.

Eergisteren zijn we dus de grens van Laos naar Vietnam overgegaan midden in de bergen en je ziet toch wel verschil. Het is een stuk drukker, want de Vietnamezen zijn een stuk mondiger, luider en ze toeteren bij het inhalen (de toeter in Laos was zoals alles bescheiden, maar hier....). De dorpen lijken minder armoedig, want de bamboe hutjes zijn vervangen door huisjes, maar ze zijn wel een stukje kleiner (meer mensen, dus minder ruimte denk ik). In de wat grotere dorpen zijn er wat grotere huizen, maar heel smal en hoog met kleine torentjes bovenop (soort van koepeltje om te genieten van het uitzicht ?!). Veeeeeeeel rijstevelden, dus het landschap is soms wel apart. Aan mijn linkerkant de zee met duinen, palmbomen en behoorlijke golven, ondertussen rij ik door een en al rijsteveld en rechts de bergen. In tegenstelling tot Laos is het hier nog regenseizoen, dus de rijstevelden staan volledig onder water en alles wordt omgeploegd, zodat het kan rusten en later weer opnieuw bewerkt kan worden.

Voor een koffiepauze gestopt bij een 'cafe'..... een huis wat lijkt op een grote garage en ook alles tegelijkertijd is. De auto staat binnen met links daarvan enkele bamboe tafeltjes en stoelen met daarachter een balie voor de verkoop van koffie/ thee en lekkers met daarachter een groot bed, de keuken, badkamer en commode kast met TV. De huiskamer anex garage anex badkamer anex keuken anex bedrijf...........

Allemaal punt hoedjes (even kwijt hoe je ze noemt) en veel mondkapjes voor. Moet ook wel want de straten zitten vol met brommertjes. Een auto is nog vaak te duur voor de mensen, maar geloof me wat wij amper in een auto krijgen, krijgen zij op een brommer. Koelkasten, gezin met 5 kids, varkens (die dan tijdens het rijden ook nog ff plassen) en alles wat maar vervoert moet worden.

Er wordt hard gewerkt en het land ploegen voor de arme boeren: waterbuffalo's (ossen) met een schep in het midden en door kniehoogte modder worstelen.

Toen we aankwamen in het hotel was er een bruiloft gaande. Vrouw en man in het wit, muziek met dansende draken en alle gasten kwamen aan met een brommertje ongeacht hoe mooi de jurk was of dat er een tropisch bui(tje) naar beneden kwam.

Daarna lekker gegeten aan de rivier bij een verlichte brug die continue van kleur versprong en giga grote licht reclames aan de waterkant naast smakkende Vietnamezen. Vandaag de stad bij licht verkennen want we hebben eindelijk een vrije dag, ben benieuwd!

p.s.
Vivianne GEFELICITEERD! Zie ik je nog terug bij de Salsa of ga je toch verder met de volgende cursus?
Jos, de hotels tja... vergelijkbaar met 1 a 2 sterren bij ons, maar dan met eigen badkamer. Luxe is het niet, warm water is af te wachten en de matrassen... mijn god wat stoppen ze daarin... KEI en KEI hard... ach beter dan een bamboe hutje, maar toch
Cindy, nog maar een paar jaartjes en dan met Isa survival in Zuid Afrika ;-) Als ik terug ben kom ik snel langs...
Jan Hein, ze kleden zich best netjes zeker gezien ze eigenlijk niks hebben. Bij de hill tribes is het wat minder, maar dat is onvermijdelijk door alle zand en modder paadjes. En ze hebben toch allemaal een figuurtje......
Rene, dikke kus en knuffel en wil toch ook wel een foto van jouw in de sneeuw ;-)