Keizerlijke paden bewandelen...

Gisteren hebben we in Hue eindelijk weer genoten van een vrije dag. Uitslapen zit er niet in, want mijn mamsje is vroeg wakker en het heerlijke ontbijt buffet willen we toch ook niet missen...... Volgens mij denken ze hier echt dat wij elke dag, maar dan ook elke dag wit brood met gebakken ei eten. Alternatief jam, jammie! In Hue zaten we wat luxer (lees kitsch) en was er een behoorlijk buffet met rijst, nasi etc, maar 2 x per dag is toch echt voldoende. Of eieren (zal weer eens niet) of allemaal zoete gebakachtige dingetjes...... Ik ben toch niet zo moeilijk, maar 2 weken wit brood met ei en jam......

Daarna zijn we de stad gaan bekijken, die onder andere bekend staat om de Keizerlijke stad. Dit is nu al bijna een eeuw niet meer in gebruik maar dient nog wel als woonwijk. Er staan grote, dikke stadsmuren omheen en imposante stadsmuren met de tierlelantijntjes (hoe schrijf je dat?!). Helaas lukt het echt niet met uploaden van foto's, dus gebruik je fantasie! Diverse gekromde daken, met draken/ slangen golven en poorten. Binnen de keizerlijke muren leefden de bevolking, maar die mochten niet overal lopen. In het middenpad mocht alleen de keizerlijke familie lopen. Nu lopen wij NATUURLIJK dwars door het midden en voelen we ons als keizerin en keizerin. Het gehele complex bestaat vnl. uit ruines, maar ze worden wel een voor een weer gerenoveerd. Begin 20ste eeuw leefde er nog wel een keizerlijke familie, maar die verzorgden het niet goed. En na de Vietnam oorlog bombardementen en een tyfoon is er niet veel van over. Het was wel giga groot met overal diverse complexen en wat natuurlijk helemaal spannend is, is de verboden stad waar je normaal dus niet in zou mogen. Helaas is dat nu vooral voor je eigen fantasie, maar over een paar jaar is het allemaal gerestaureerd.

Na een paar uur rondgelopen te hebben, zijn we buiten de verboden stad in de straatjes gaat dwalen op zoek naar een pancake restaurant. Die hebben we niet gevonden, dus zijn we maar gaan zitten bij een ijverig gebarend Vietnamees vrouwtje. Terrasje (tafel en stoelen voor kids) en een soort van warmhoud kast met het eten erin wat we dus zo kunnen uitkiezen. Rijst met groente en aardappeltjes is altijd veilig, maar al het vlees en vis wat erin ligt (in de warme temperaturen) vertrouw ik niet helemaal. Ik waag het op een paar garnaaltjes, die toch wel lekker smaken. Voor 1,5 euro hebben we met zijn 2-en toch maar weer gegeten en een coca cola gedronken (p.s. wel extreem goedkoop)

Op zoek naar een cyclo (riksja) en een enthousiasteling houdt ons aan, maar we zijn met zijn 2-en en het ziet er uit als cyclo's voor 1 persoon. Geen probleem, hij tovert een extra zitje te voorschijn. Mam bovenop met de benen wijd en ik onderop tussen haar benen (niet te veel doordenken he). 4 km op de cyclo richting een pagode gegaan op een lekker rustig tempo tussen de tientallen brommertjes of eerder honderden en langs de rivier. De pagode is ter ere van de hemelgodin gebouwt en erachter zit nog een monniken complex. Als we aankomen is het wel toeristisch, maar als we bijna weggaan beginnen de monniken in de tempel met hun gebeden. Ondanks dat het er maar een paar zijn, klinkt het wel ontzettend krachtig. Je voelt je dan wel een indringer, maar aan de andere kant stellen zij het allemaal ter beschikking om rond te neuzen. Dus we zijn even gebleven om het aan te horen en te bekijken. Als we weglopen, voelt het wel raar. Voor ons is het eenmalig, maar zij wonen, slapen en eten hier. We laten deze paar jongens/ mannen al zingend achter in dit ene complex ergens ver weg in the middle of nowhere. Dag in dag uit zullen ze hier met minimaal comfort slapen, eten en bidden (naast de tuin bijhouden).

Onze cyclo man staat geduldig na een uur nog te wachten en brengt ons naar de giga drukke markt waar je ook echt alles kan kopen in kleine kraampjes. Het is nog ontzettend druk ondanks dat het al 5 uur is en het fruit komt je tegemoet, maar ook de stukken vlees, darmen (denk ik) en sjaaltjes/ horloges/ deo's etc.... De Vietnamezen zijn actieve kooplui en lekker bijdehand, maar wel met een glimlach!

Nadat we een extra vest en broek hebben gekocht (wonder boven wonder passen we erin, want hun maat ...... mini mini) gaan we terug naar het hotel en hebben we 's avonds heerlijk gegeten langs de rivier tussen de regendruppels door (helaas regenseizoen en pech want het regent ook nog eens).

Vanochtend weer vroeg op gestaan (6 uur en dat noemt men dan vakantie) om te vertrekken naar Hoi An waar we vanmiddag zijn aangekomen. Het dorpje wat bekend staat om het op maat kunnen laten maken van kostuums, rokjes, pakjes etc... We zitten in een heerlijk resort hotel vlakbij het strand, maar onze enige strand dag kunnen we wel vergeten, want het regent en waait behoorlijk. Een paar dagen geleden stond hier nog een halve meter water, maar dat is nu bijna weggetrokken. Alleen de boulevard staat nog onder water. Ach toch maar even genoten van een glas wijn bij de rivier tussen de ruizende palmbomen.

Het is een schattig dorpje met veel oude huizen, maar ook weer lekker toeristisch. We hebben een oud huis van binnen gezien en wat opvalt is het donkere hout wat overal terug komt met het vele houtsnijwerk. Een echt handarbeidersdorpje voor hout en kleren. Morgen gaan we een fietstocht maken (als het tenminste aardig weer is).